Sproszkowany krzemionkowy zieleniak to substancja sypka, której głównym składnikiem jest zieleniak krzemionkowy. Ma on unikalne właściwości fizyczne i chemiczne i jest szeroko stosowany w różnych dziedzinach. Poniżej znajduje się szczegółowy opis z uwzględnieniem jego pochodzenia, składu, cech charakterystycznych oraz zastosowań:
I. Pochodzenie i formowanie
Glinka okrzemkowa to biogenny skał krzemionkowy powstały w wyniku sedymentacji szczątków dawnych okrzemek (rodzaj jednokomórkowych glonów) oraz długotrwałych procesów geologicznych (takich jak zagęszczanie i konsolidacja). Po śmierci okrzemek ich ściany komórkowe (głównie zbudowane z krzemionki) gromadzą się w odpowiednim środowisku geologicznym, stopniowo tworząc złoża glinki okrzemkowej o porowatej strukturze. Proszek z glinki okrzemkowej otrzymuje się po jej wydobywaniu, rozdrabnianiu, mieleniu, klasyfikacji oraz innych procesach technologicznych.
II. Główna Składnia i Struktura
Główne składniki: Krzemionka (SiO₂) jest podstawowym składnikiem proszku z glinki okrzemkowej, zwykle stanowi ponad 80%, a niektóre wysokiej jakości produkty mogą osiągać zawartość powyżej 90%. Dodatkowo zawiera niewielkie ilości tlenków, takich jak tlenek glinu, tlenek żelaza, wapń, magnez oraz substancje organiczne.
Charakterystyka strukturalna: Sproszkowany piasek okrzemkowy posiada unikalną strukturę porowatą (w tym mikropory, mezopory itp.) o ekstremalnie wysokiej porowatości i dużej powierzchni właściwej. Taka struktura nadaje mu silne właściwości adsorpcyjne, przepuszczalność oraz zdolność filtracji, które są kluczowe dla jego funkcji.
III. Właściwości fizyczne i chemiczne
Właściwości fizyczne: Ma różne kolory, najczęściej biały, jasnożółty, jasnoszary itp. Jest drobnoziarnisty, lekki w dotyku, o niskiej gęstości i niskiej twardości (twardość Mohsa 1-1,5). Jest nierozpuszczalny w wodzie i może wchłaniać ciecze wielokrotnie przewyższające swoją wagę.
Właściwości chemiczne: Wykazuje dobrą stabilność chemiczną. Poza kwasem fluorowodorowym nie reaguje gwałtownie z silnymi kwasami i zasadami. Wytrzymuje wysokie temperatury (temperatura topnienia około 1750°C) i posiada dobre właściwości izolacyjne.
EN
1.Wyjątkowa zdolność adsorpcyjna