اکسید آهن زرد، که به آهن زرد یا اکسید آهن هیدراته نیز شناخته می‌شود، یک هیدرات اکسید آهن با شکل بلوری سوزنی است و فرمول شیمیایی آن Fe₂O₃・xH₂O می‌باشد. به دلیل تفاوت‌های موجود در روش‌های تولید و میزان هیدراته شدن، ساختار کریستالی و خواص فیزیکی آن دارای تفاوت‌های قابل توجهی است. این ماده معمولاً به شکل مونوهیدرات وجود دارد، یعنی Fe₂O₃・H₂O (با وزن مولکولی تقریبی 177/71) یا FeOOH (با وزن مولکولی حدود 88/85)، به شکل پودر زردی است که درجه‌های رنگی آن از زرد لیمویی تا زرد نارنجی را شامل می‌شود. چگالی نسبی آن 2/4 تا 4/0 بوده و نقطه ذوب آن در محدوده 350–400 درجه سانتی‌گراد است.
اکسید آهن زرد یک اکسید قلیایی با خواص شیمیایی پایدار است. این ماده دارای مقاومت خوب در برابر نور، شرایط جوی و قلیا می‌باشد. در آب، محلول‌های قلیایی و اتانول غیرقابل حل است، کمی در اسیدهای رقیق محلول است و در اسید هیدروکلریک غلیظ محلول است. این ماده به حرارت بالا مقاوم نیست: هنگامی که دما بالاتر از 150-200 درجه سانتی‌گراد باشد، آهن زرد دهیدراته شده و به اکسید آهن قرمز تبدیل می‌شود و در دمای 275-300 درجه سانتی‌گراد این فرآیند تسریع می‌یابد. علاوه بر این، این ماده در برابر اسیدها مقاوم نیست و در تماس با اسیدها تجزیه می‌شود.
به دلیل استحکام رنگ‌آمیزی و قدرت پوششی بسیار خوب، زرد اکسید آهن به‌طور گسترده به‌عنوان یک عامل رنگی در رنگ‌ها، آبرنگ‌ها، لاستیک، جوهرها، سرامیک، چرم و مرمر مصنوعی استفاده می‌شود. همچنین در تولید دیگر رنگدانه‌های اکسید آهن مانند قرمز اکسید آهن و سیاه اکسید آهن نیز کاربرد دارد. زرد اکسید آهن ارائه‌دهنده رنگ غذایی می‌تواند به‌عنوان یک عامل رنگی در مواد غذایی، آرایشی و پوشال قرص‌های دارویی استفاده شود. علاوه‌براین، زرد اکسید آهن در تهیه پودر مغناطیسی و همچنین به‌عنوان یک کاتالیزور و در کاربردهای دیگر استفاده می‌شود.
EN
کاربردها: